Het databankenrecht is één van de intellectuele eigendomsrechten net zoals het auteursrecht, merkenrecht, het modellenrecht, het handelsnaamrecht, de naburige rechten en het octrooirecht.
Het databankenrecht beschermt verzamelingen van gegevens, werken of andere zelfstandige elementen die systematisch of methodisch zijn geordend en afzonderlijk toegankelijk zijn. Om voor bescherming in aanmerking te komen moet in de verkrijging, de controle of de presentatie van de inhoud van de databank substantieel zijn geïnvesteerd, in kwalitatief of in kwantitatief opzicht. Voor veel organisaties vormt de databank de kern van de dienstverlening, denk aan online platforms zoals vergelijkswebsites, marktplaatsen of booking websites. De afzonderlijk gegevens in de databank kunnen ook beschermd zijn door het auteursrecht of merkenrecht. Het databankenrecht ontstaat vanzelf. Er is geen registratie of certificaat nodig. De producent van een databank heeft het recht om toestemming te geven voor het opvragen en hergebruiken van de databank. De producent is degene die het risico draagt voor de substantiële investering in de databank. Als een gebruiker de databank zonder toestemming van de producent gebruikt, dan is sprake van een inbreuk op de databankrechten. De producent kan daartegen optreden, door bijvoorbeeld te vorderen dat de inbreuk wordt gestaakt en dat schade wordt vergoed, zoals de gemiste licentie inkomsten. Om te beoordelen of uw gegevensverzameling een databank is en wordt beschermd door het databankenrecht, is meestal de bijstand van een gespecialiseerde advocaat nodig. Niet iedere verzameling van gegevens is per definitie een databank. SOLV heeft zeer ruime ervaring met de juridische en technische aspecten van databanken. |