De Algemene Rekenkamer doet op dit moment onderzoek naar het falen van ICT projecten binnen de overheid. De Rekenkamer doet in twee fasen verslag van haar bevindingen; het eerste deel verscheen eind november 2007 en voor een meer gedetailleerd verslag moet worden gewacht tot medio juni dit jaar.
De SP meent dat langer wachten niet aanvaardbaar is en dringt aan op een parlementair onderzoek, kennelijk ingegeven door de commotie die vorige week is ontstaan over de aanbesteding van desktops en het verschijnen van een kritisch rapport over het falen van een ICT project binnen de Belastingdienst.
Als aanbevelingen om de problemen terug te dringen opperde de Rekenkamer reeds het advies om ministers sterker regie te laten voeren, de mogelijkheid om tussentijds te stoppen met projecten en om meer realistische termijnen te hanteren. Ook wordt gewezen op bestaande wetgeving in de Verenigde Staten, (de zogenaamd Clinger Cohen-wetgeving) die strenge eisen aan ICT-projecten stelt. Vergelijkbare regelgeving zou, zo wordt verwacht, veel problemen kunnen voorkomen.
De conclusies van de Rekenkamer lijken redelijk voor de hand te liggen en zouden mijns inziens ook zonder het nogal tijdsintensieve en kostbare onderzoek getrokken kunnen worden. Wat mij verbaast is dat de mijns inziens “nummer 1” oorzaak van mislukte automatiseringsprojecten nog niet door de Rekenkamer is geadresseerd. De meeste falende projecten vinden hun oorsprong in het gegeven dat de verwachtingen van leverancier en opdrachtgever van aanvang af niet op elkaar blijken aan te sluiten. Door bij de start van een project daar meer aandacht aan te geven, kan er mijns inziens veel winst in de zin van het minder snel falen van een project worden geboekt. Ik ben benieuwd of dit in juni uit de bevindingen van de Rekenkamer rolt…
Lees hier het hele bericht.
