Op 25 juli heeft de rechtbank Amsterdam uitspraak gedaan in de procedure tussen Patricia Paay en GeenStijl, twee redacteuren van GeenStijl en twitteraar @EendenvangerNL over het delen van een seksfilmpje van Paay. Kern van de de procedure is de vraag of GeenStijl c.s. onrechtmatig hebben gehandeld door een link naar het filmpje op GeenStijl.nl te plaatsen. De conclusie: nogal wiedes.
“De rechtbank neemt tot uitgangspunt dat de verspreiding en met nadruk óók de verdere verspreiding van overduidelijk tot de intieme privésfeer behorend, in meer of mindere mate seksueel getint althans “bloot”, foto- en/of videomateriaal in beginsel steeds onrechtmatig is jegens degene(n) die op dat materiaal te zien is (zijn) en waarvan redelijkerwijs niet anders kan worden verondersteld dan dat diegene(n) niet instemt (instemmen) met de betreffende verspreiding. Dat geldt zeker bij een filmpje als waar het hier om gaat, maar niet uitsluitend: ook de verspreiding van (bloot)materiaal van andere aard kan onder dit uitgangspunt worden geschaard.”
Door enkel dit citaat uit het vonnis te lezen weet je eigenlijk al welke kant dit opgaat: het plaatsen van een link naar het filmpje door GeenStijl, is bijzonder laakbaar. Het verweer van GeenStijl was naar mijn mening al niet bijzonder kansrijk. Het kwam erop neer dat GeenStijl van mening is dat zij niet het filmpje zelf heeft verspreid, maar enkel het filmpje embedded heeft en dus een link heeft opgenomen naar de oorspronkelijke vindplaats. De reactie van de rechtbank is veelzeggend:
“Dit verweer slaagt niet. Wat er ook zij van de onder juristen gevoerde (auteursrechtelijk getinte) debatten over de juridische kwalificering van hyperlinken, hier staat slechts één constatering voorop: het embedden van het filmpje heeft in de verschijningsvorm precies hetzelfde effect – en derhalve dezelfde nadelige gevolgen voor [eiseres] gehad – als het zelf door GSMedia c.s. online publiceren ervan.”
Daarnaast stelde GeenStijl nog dat zij als journalistiek medium niets meer gedaan heeft dan aanhaken bij een nieuwsfeit, namelijk dat er op hypocriete wijze bericht werd over het filmpje door andere nieuwsmedia. Wat daar verder van zij, GeenStijl heeft op geen enkele wijze duidelijk kunnen maken waarom het privacybelang van Paay daarvoor moest wijken.
Interessant is tot slot nog dat niet alleen GeenStijl zelf, maar ook de redacteur die het bericht geplaatst heeft en een hoofdredacteur hoofdelijk aansprakelijk worden gehouden voor de door Paay geleden. Het is bijzonder jammer dat over dit punt niet uitgebreider geprocedeerd is. Door GeenStijl is enkel aangevoerd dat het een chilling effect zou veroorzaken wanneer redacteurs persoonlijk aansprakelijk worden gehouden, maar dat achtte de rechtbank niet voldoende in het licht van de (uitgebreidere) onderbouwing door Paay dat hoofdelijke aansprakelijkheid hier op zijn plaats was. Persoonlijk kan ik me met de uitkomst op dit punt best verenigen, maar ik had daar graag een uitgebreide onderbouwing voor gezien en die ontbreekt. Wordt vervolgd?
Lees het hele vonnis hier.