Het Gelderse Keizerstad radio, een van de grootste regionale zenders van Nederland hoeft (nog) geen nieuwsberichten af te nemen van Novum, een persbureau dat als alternatief voor het ANP in 1999 is opgericht. In 2004 heeft Keizerstad belangstelling getoond voor Novum voor de levering van nieuwsberichten. Op 22 oktober 2004 meldde Keizerstad per e-mail dat “[zij] hadden gekozen voor Novum” en gaf een lijst met hoofdpunten voor de overeenkomst. Keizerstad stelde de overeenkomst welk afhankelijk van de uitkomst van een kort geding procedure tussen ANP en Novum voor de Voorzieningenrechter van de Rechtbank Amsterdam. Na het vonnis op 11 november 2004 waarin Novum werd veroordeeld wegens databankrechtinbreuk, sloot Keizerstad een overeenkomst met het ANP.
In de latere kort geding procedure, die leidde tot het vonnis van 5 april 2005 (dat pas 17 mei op rechtspraak.nl werd gepubliceerd) van de Voorzieningenrechter van de Rechtbank Arnhem gaat het erom of Keizerstad en Novum een overeenkomst hebben gesloten, en zo ja, of en op welke manier Novum daarvan nakoming kan vorderen, dan wel dat Keizerstad zich kan beroepen op het voorbehoud.
Het vonnis van de Arnhemse Voorzieningenrechter is een klassiek voorbeeld van een Pyrrhus overwinning. De rechter vindt voorshands dat er wel een overeenkomst tot stand is gekomen tussen Keizerstad en Novum. Anders dan Keizerstad stelt, bepaalt de Voorzieningenrechter dat de overeenkomst afhankelijk is van het antwoord op de vraag of Novum na het vonnis nog haar nieuwsvoorziening zou kunnen voortzetten, hetgeen kennelijk het geval is.
De rechter wil echter vervolgens niet bevelen dat Keizerstad € 3.750,= per kwartaal moet betalen en door Novum aangeleverde nieuwsbulletins moet uitzenden. Dat zou namelijk slechts in een door Novum opgestelde conceptovereenkomst staan (en dus kennelijk niet de “echte” inhoud van de overeenkomst weergeven ). In het vonnis worden alle vorderingen van Novum afgewezen.
Voor Novum lijkt mij dit een buitengewoon onbevredigend vonnis. De grote vraag is wat dan wèl de verplichtingen zijn van Keizerstad uit de overeenkomst, en of de Voorzieningenrechter bereid is een (ander) verzoek tot nakoming te honoreren. Wellicht heeft de rechter al tussen neus en lippen aangegeven dat ook niet te willen honoreren. Hij herhaalt mogelijk niet voor niets vlak voor het einde van zijn motivering dat Keizerstad inmiddels een tweejarig contract met ANP heeft gesloten
