Gisteren is een interessant vonnis gepubliceerd door het Gerechtshof Amsterdam in het kader van de uitleg van een overeenkomst, in de vorm van een fax. Appellant in de zaak is Hostway B.V. en geïntimeerde Stichting Justitio Zuid, die door de anonieme persoon ‘[A]’ gemachtigd is om namens haar te procederen. De feiten zijn als volgt: [A] (die we voor het vervolg van deze blog gemakshalve gelijkstellen met Stichting Justitio Zuid) heeft in 2007 verschillende domeinnamen laten registreren door Hostway.
Dit gaat een tijdje goed, maar na een aantal jaar verstuurt [A] een opzeggingsbrief aan Hostway, met daarin de volgende tekst:
“Met deze fax bevestig ik dat ik alle onderstaande domeinnamen wens op te zeggen op het einde van de registratieperiode. Ik wens dus ALLE domeinnamen in mijn account niet te verlengen via Hostway bv op de vervaldatum. Gelieve goede ontvangst van dit schrijven te bevestigen via email.”
Vervolgens heeft [A] in dezelfde opzeggingsbrief een opsomming gegeven van de vervaldatums die bij de domeinnamen hoorden. Hostway heeft daarop een aantal domeinnamen vrijgegeven vóór de vervaldatum. Toen [A] aangaf dat dit niet de bedoeling was, heeft zij getracht de domeinnamen terug te registreren, hetgeen slechts gedeeltelijk lukte.
In het geding vordert [A] bij de rechter dat voor recht wordt verklaard dat Hostway aansprakelijk is wegens toerekenbare tekortkoming, althans onrechtmatige daad en dat Hostway wordt veroordeeld tot betaling van schadevergoeding. Over de inhoud van de hierboven genoemde fax, stelt Hostway echter dat het mogelijk is een domeinnaam te ‘verhuizen’, in die zin dat de klant de domeinnaam behoudt, maar onderbrengt bij een andere host.
[A] wist dat zij die mogelijkheid had, en stelt dat zij een verzoek tot verhuizing moeten indienen, had zij de domeinnamen willen behouden. Ook stelt zij dat zij domeinnamen jaarlijks automatisch verlengt, en dat dit moment ‘vervaldatum’ wordt genoemd. [A] zou dus met vervaldata bedoeld kunnen hebben dat de domeinnamen per die datums zouden vervallen. Eventuele verwarring over het begrip ‘vervaldatum’, zou voor rekening van [A] komen.
Hierin gaat het Hof echter niet mee, en oordeelt het volgende:
“De bewoordingen in de brief dat de registraties worden opgezegd “op het einde van de registratieperiode” zijn, in samenhang met het kopje “vervaldatum” en de daaronder genoemde data, zo duidelijk dat zij redelijkerwijs niet anders kunnen worden uitgelegd dan dat [A] de overeenkomsten tot registratie in die zin opzegde dat de registraties dienden voort te duren tot aan de data die onder dat kopje worden genoemd.
[…] Een opzegging tegen die data past ook goed bij de inrichting van de overeenkomsten, aangezien tussen partijen vast staat dat [A] slechts eenmaal vooraf een bedrag behoefde te betalen voor de registratie van een domeinnaam gedurende tien jaar. [A] kon de registraties dus tot aan het einde van de periodes van tien jaar laten voortduren zonder daarvoor nog te hoeven betalen. Hostway moest de brief ook daarom redelijkerwijs begrijpen als een opzegging tegen het einde van de registratieperiodes.”
