1 augustus wordt een omstreden Duitse internetwet ingevoerd. Providers worden verplicht om bezoekers die op een website met kinderporno stuiten een stopteken te tonen. Het Bundeskriminalamt verschaft de providers met een zwarte lijst van verboden websites. Het klikken op het stopteken om door te gaan naar een ‘verboden’ site is niet strafbaar voor gebruikers.
De originele wet is iets afgezwakt door het parlement. De data van gebruikers die toevallig op een stopbord stuiten, mag niet worden gebruikt voor vervolging. Dat is formeel in ieder geval zo. Hoe dit in de praktijk uitpakt moet nog blijken.
In de huidige versie wordt er (nog) geen toegang tot informatie geblokkeerd; er is dus geen sprake van echte censuur. De wet lijkt de deur wel open gezet te hebben naar censuur van informatie op het internet.
Verscheidene actiegroepen hebben dan ook kritiek geuit op de wet en een open brief geschreven aan Bondspresident Horst Kohler.
Overigens bleek uit een onderzoek uit 2008 door onder andere Stol en Kaspersen dat het heilzame effect van dit soort wetten zeer twijfelachtig is. In het rapport wordt ook opgemerkt dat kinderporno over het algemeen helemaal niet op websites wordt bekeken. Het komt meer voor dat dit soort materiaal wordt uitgewisseld op andere manieren, bijvoorbeeld via P2P netwerken. Het waarschuwen voor sites zoals de Duitse wet verplicht stelt is dus een typisch voorbeeld van symboolwetgeving. In dit geval dus wel symboolwetgeving die censuur op internet een stapje dichterbij zou kunnen brengen.
Zie hier een bericht op Webwereld, en hier een bericht op Zeit Online
