Onlangs kreeg ik het volgende verzoek:
“Deze mail schrijven wij u in het kader van ons onderzoek betreft het internetrecht. Wij zijn derdejaars rechtenstudenten aan de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden. Sinds september van dit jaar volgen wij de minor Recht en Internet.
Tijdens deze minor dienen wij een onderzoek te verrichten met betrekking tot het internetrecht. Wij zouden u graag willen interviewen, omdat u over de juiste kennis beschikt, die ons kan helpen bij het uitwerken van ons onderzoek.
Wij hopen dat u tijd en ruimte wil vrijmaken om onze vragen te beantwoorden. Indien dit het geval is, sturen wij u graag de vragen per mail. “
Dat er nu ook op de Hogeschool een minor Recht en Internet is, vond ik mooi om te horen. Hieronder cursief de vragen en mijn antwoorden, zodat mogelijk ook andere studenten of leerlingen er iets mee kunnen.
Vragen aan de heer Lodder
1. Het plaatsen van filmpjes op internet is toegestaan zolang het belang van de persoon in kwestie niet worden benadeeld hierdoor. Bent u het hiermee eens? Wat is uw visie hierop?
Het plaatsen van een filmpje is in beginsel toegestaan vanwege dat een ieder het recht heeft zijn mening te uiten. De vrijheid van meningsuiting is een grondrecht, maar is niet onbegrensd. De grenzen worden duidelijk verwoord in artikel 10 lid 2 EVRM “Daar de uitoefening van deze vrijheden plichten en verantwoordelijkheden met zich brengt, kan zij worden onderworpen aan bepaalde formaliteiten, voorwaarden, beperkingen of sancties, die bij de wet zijn voorzien (…)” Voorbeelden van grenzen zijn het auteursrecht, privacy/bescherming persoonsgegevens en strafrechtelijke uitingsdelicten als bedreiging, belediging, smaad e.d. Ik vind het van belang dat mensen die hun mening uiten daarbij rekening houden met anderen, maar niet ten koste van alles. Hier is altijd een afweging nodig.
2. Vloggende jongeren zijn in het nieuws geweest, omdat zij buurtbewoners en de politie intimideerden. Hiervan plaatsten zij filmpjes op het internet. Waar ligt volgens u de grens? Mag iemand, ookal heeft hij contractuele toestemming, alles op het internet plaatsen ?
De vraag is met wie je een contract hebt en wat er in staat. De zogenaamde treitervloggers zullen zeker geen contract hebben gehad met de politie die ze filmden. De grens heb ik hierboven al aangegeven. Happy slapping is bijvoorbeeld over de grens (een volkomen onschuldig persoon mishandelen en dat op internet plaatsen) en daar zijn mensen ook – terecht – voor veroordeeld.
3. Als u een oplossing zou kunnen bedenken voor dit probleem, hoe zou deze oplossing er dan uit zien? Zou u kiezen voor een nieuwe wet of gaat uw voorkeur uit naar meer controle op internet?
Het is mij niet precies duidelijk welk probleem jullie op doelen, maar bijv. bij treiter-vloggers is een goede oplossing om de agenten te trainen hoe hier mee om te gaan. Je kan reageren op een manier dat de “lol” voor een treiter-vlogger er snel af is (bijv. door niet in te gaan op het treiteren of confronterende vragen stellen).
4. Bent u zelf ooit op een openbare plek gefilmd zonder dat u het wist (en het later ergens tegen kwam)? Zo ja, hoe voelde u zich daarbij?
Nee (niet dat ik weet). Wel regelmatig dat ik het wist.
5. Wat vindt u ervan dat mensen alles op social media zetten? We leven in een digitaal tijdperk, vindt u dat personen hierin soms te ver gaan?
Dat moeten mensen vooral voor zichzelf bepalen, zolang er rekening wordt gehouden met anderen, het besef er is dat de hele wereld veelal kan meekijken en de informatie lang aanwezig kan blijven op internet. Bewustzijn ontbreekt in dit opzicht bij sommigen, dus voorlichting op onder andere scholen is van belang.
Op internet, waar anders, is veel meer informatie te vinden over de onderwerpen waar jullie vragen over gaan. In het verlengde van de gestelde vragen, vinden julie wellicht aardig het boek dat ik schreef Over de grenzen van het internet. 45 verhalen over recht en onrecht op Facebook, Youtube, Marktplaats, Twitter, Pirate Bay en andere plekken
