Eerder blogden wij al over de Amerikaanse procedure over de auteursrechten op de verjaardagsklassieker “Happy Birthday”. Dat liedje werd in 1893 geschreven door een schooljuf en haar zus. De auteursrechten op Happy Birthday werden in 1935 geregistreerd door de Summy Company, dat in 1990 door Warner/Chappell overgenomen werd. Op grond van de Amerikaanse auteurswet zouden de rechten op het liedje pas in 2030, 95 jaar na registratie, verlopen. Warner/Chappell claimt nog altijd een enorme vergoeding, telkens wanneer het liedje bijvoorbeeld in een film gebruikt wordt. Die vergoeding kan oplopen tot wel 10.000 dollar.
Een documentairemaker claimt echter dat het liedje al voor de registratie in 1935 in het publieke domein terecht was gekomen, en dat die registratie dus slechts de bladmuziek betreft. Een dag voor de uitspraak van de rechter, zijn de advocaten van de documentairemaker met nieuw bewijs gekomen. Het liedje zou zijn opgenomen in een liedboek uit 1922, zonder dat daarbij een auteursrechtvermelding was opgenomen. Op grond van de auteursrechtwetgeving die in die periode in de VS van kracht was, zou dat tot gevolg hebben dat alle bescherming voor de auteursrechthebbende verloren zou zijn, per de datum van publicatie.
De uitspraak volgt morgen.
