De Auteurswet bevat een beperking die het mogelijk maakt om foto’s van gezochte misdadigers openbaar te maken. Dat er op die foto auteursrechten van de fotograaf kunnen rusten maakt dan dus niet uit. Net zo min als de geportretteerde misdadiger zich op zijn portretrecht kan beroepen om openbaarmaking te voorkomen. De belangen die gediend zijn met opsporing wegen zwaarder.
Politie en Justitie hebben het internet inmiddels gevonden. Diederik Greive, Hoofdofficier van Justitie in Zeeland, maakt zich echter zorgen over de wildgroei aan sites waar gezochte misdadigers worden afgebeeld. Het gevaar dreigt dat burgers door de bomen het bos niet meer zien. “Op een gegeven moment zal de burger denken: waar moet ik eigenlijk heen als ik informatie over een zaak zoek? En het is ook niet meer duidelijk van wie de informatie afkomstig is”, aldus Greive. Omdat de kritiek breed wordt gedragen ligt een landelijke, door de overheid opgezette opsporingssite in het verschiet.
Dat niets kan worden gedaan tegen particuliere “boevensites”, wat de woordvoerder van het OM in Middelburg heeft gezegd, is overigens niet waar. Anders dan de overheid kunnen particulieren zich niet op de eerder genoemde uitzondering op het auteursrecht van de fotograaf en het portretrecht van de geportreteerde misdadiger beroepen. Een beroep op de uitzondering is namelijk aan Politie en Justitie voorbehouden. Wellicht blijft er straks dus echt maar een overzichtelijke opsporingssite over.
