De kantonrechter te Arnhem staat op het punt de beoordelen of de volgende clausule onredelijk bezwarend is jegens consumenten: “Bij beëindiging van de overeenkomst is Contractant verplicht de vaste kosten van de nog resterende minimumduur van de Overeenkomst te voldoen waarbij Contractant geen rechten kan ontlenen aan enige voorgaande toegekende kortingen.”
Op de voet van artikel 6:233 sub a BW, de richtlijn Oneerlijke Bedingen en op de voet van het “Mostaza Claro” arrest van het EHJ, oordeelt de kantonrechter “dat artikel 8 lid 3 van de algemene voorwaarden mogelijk een onredelijk bezwarend beding betreft, welk beding de kantonrechter, gelet op de inhoud van het voornoemde Mostaza Claro arrest, op grond van artikel 6:233 sub a BW buiten toepassing zou moeten laten. Of daadwerkelijk sprake is van een onredelijk bezwarend beding dient te worden beoordeeld in het licht van alle omstandigheden van het geval.”
De rechter geeft, i.c., Telfort de gelegenheid zich bij akte uit te laten omtrent de geldigheid van voornoemd artikel. De rechter overweegt voorts nog als volgt: “Indien artikel 8 lid 3 inderdaad vernietigbaar is, geldt dat Telfort op grond van art. 6:277 BW recht kan hebben op schadevergoeding. Het gaat daarbij om de schade die Telfort lijdt of heeft geleden doordat geen wederzijdse nakoming heeft plaatsgevonden, maar de overeenkomst is ontbonden. Telfort stelt weliswaar dat zij schade heeft geleden door de vroegtijdige beëindiging, maar concretiseert haar schade niet. De kantonrechter stelt Telfort daarom tevens in de gelegenheid om bij akte haar schadeposten te concretiseren. [contractant] zal vervolgens bij akte kunnen antwoorden.”
Het is interessant deze uitspraak te volgen. Ik kan mij vanuit de positie van dienstverleners/providers, wel iets voorstellen bij een dergelijke clausule. En de kantonrechter is in ieder geval van oordeel dat, i.c., Telfort een recht op schadevergoeding toekomt. Wordt ongetwijfeld vervolgd dus.
Lees hier de uitspraak.
