Het gebruik van de 3d-printer in huiselijke sfeer op grote schaal mag dan nog ver weg zijn, op medisch gebied wint het apparaat steeds meer terrein.
Zo werd in China voor het eerst succesvol een nekwervel geprint voor een 12-jarige jongen, die zijn eigen wervel verloor in de periode dat hij aan kanker leed. De stof die werd gebruikt voor het, laagje voor laagje opgebouwde, implantaat was titaniumpoeder. Voordeel van dit 3d-implantaat ten opzichte van andere implantaten is dat de wervel precies op maat kon worden gemaakt. Daarbij zou dit implantaat zich eerder hechten aan het lichaamseigen weefsel en het herstelproces zou sneller moeten zijn.
Interessant is de vraag of de degene die het implantaat ontwierp op een of andere wijze intellectueel eigendomsrechten hieraan kan ontlenen, of dat ieder ziekenhuis nu gebruik kan maken van deze techniek.
Een mogelijkheid is wellicht het auteursrecht, wat de meest uiteenlopende producten, oftewel ‘werken’, beschermt, zolang er maar een creatieve prestatie aan het voortbrengsel ten grondslag ligt.
Daarnaast zou het modellenrecht ook bescherming kunnen bieden, aangezien het hier een nieuw ontwerp betreft van een model wat nog niet eerder aan het publiek beschikbaar is gesteld.
Mogelijk struikelblok is dat bescherming op een louter technisch bepaald element onder beide rechten is uitgesloten. Voor dat soort elementen bestaat immers het octrooirecht, waarbij het moet gaan om een technische uitvinding die nog niet eerder aan het publiek werd tentoongespreid.
Vorig jaar gaf SOLV advocate Marieke Neervoort een presentatie over 3d printing in de fashion: http://www.slideee.com/slide/3d-printing-in-fashion-sep-2013
Voor het volledige artikel, en bijbehorend filmpje: http://www.nutech.nl/gadgets/3856929/artsen-geven-jongen-12-eerste-3d-geprinte-wervel.html
Met dank aan Florentine Dammers
