Algemene voorwaarden blijven altijd boeien. Gisteren las ik weer een uitspraak van de rechtbank te Den Haag, die de “twee-stappen” toets duidelijk toepast: 1) zijn de voorwaarden aanvaard, en 2) zijn de voorwaarden tijdig ter hand gesteld.
In deze zaak constateert de rechter bij stap 1 dat er een offerte is getekend, waarbij is opgenomen dat de algemene voorwaarden van toepassing zijn. Het antwoord is dus “ja, de algemene voorwaarden zijn aanvaard, en dus van toepassing.
Dan de vraag of de voorwaarden ter hand zijn gesteld. De wederpartij stelt dat dit niet is gebeurd. Ook de hanteerder ervan kan geen geparafeerde set boven water halen.
Onder vewijzing naar een Hoge Raad uitspraak, beslist de rechter in het voordeel van de hanteerder: “de rechtbank overweegt dat in de offerte tweemaal – vlak boven én vlak onder de beide handtekeningen – is opgenomen dat de algemene voorwaarden zijn bijgevoegd en dat de offerte namens de Firma desondanks zonder voorbehoud of protest is getekend. Ook gelet op Hoge Raad 21 september 2007, NJ 2009, 50 leidt dit de rechtbank tot het oordeel dat er van uit moet worden gegaan dat de algemene voorwaarden tijdig ter hand zijn gesteld. Dat een namens de Firma geparafeerd exemplaar van de algemene voorwaarden ontbreekt, toont niet aan dat de tijdige terhandstelling niet heeft plaatsgevonden en kan daarom aan het vorenstaande niet afdoen.”
