Corien Prins, hoogleraar Recht en Informatisering aan de Universiteit van Tilburg, stelt dat de Nationale Ombudsman hét aanspreekpunt moet worden voor klachten van burgers over het automatiseringsdoolhof bij overheden.
Door centralisatie van ICT-systemen, stroomlijning van gegevensverkeer en keteninformatisering bij overheden is het volgens haar steeds lastiger te bepalen waarom een bepaald overheidsbesluit is genomen. De Nationale Ombudsman moet hierbij het eerste aanspreekpunt worden bij klachten van burgers over deze digitale informatieketens bij overheden, stelt Prins.
Zaterdag schreef Prins op de opiniepagina van de Volkskrant dat je van burgers immers steeds minder kunt verlangen dat ze hun klacht eerst zelf met een overheidsinstantie proberen af te handelen, laat staan dat ze weten welke. Volgens haar kan de Ombudsman bovendien onderzoeken of de overheidssystemen volgens de criteria van ‘behoorlijkheid’ werken. Vervolgens kan Ombudsman Alex Brenninkmeijer dan een ‘solide en breed gedragen beleid voor de beveiliging van systemen’ eisen.
Normaal gesproken kunnen burgers pas bij de Nationale Ombudsman terecht nadat ze nul op rekest hebben gekregen bij een overheidsinstelling. Prins vindt dat burgers voor informatiefouten waarbij niet duidelijk is waar de fout ligt, direct bij Brenninkmeijer moeten kunnen aankloppen.
Het probleem van de complexiteit van de digitale informatieketens bij de overheid wordt volgens Prins versterkt doordat steeds meer organisaties uit zowel de publieke als private sector deel uitmaken van deze informatieketens. “Illustratief is het elektronisch patiëntendossier, waarin zowel (commerciële) zorgverzekeraars, (semipublieke) zorgverleners als overheidsinstellingen (geestelijke gezondheidszorg) samenwerken en gegevens uitwisselen.”
Vorige week sprak Brenninkmeijer zelf in zijn presentatie van zijn jaarverslag over 2008 dat overheden “meer en meer een complexe ICT-machine” worden. Woordvoerster van de Nationale Ombudsman Sandra Loois laat in een reactie op het stuk van Prins weten dat de genoemde problematiek een belangrijk aandachtspunt voor de Nationale Ombudsman is.
“De Ombudsman kan geen ijzer met handen breken, het is niet eenvoudig oplosbaar. Maar wij kunnen wel voor burgers die niet weten bij welke instantie ze moeten klagen, alle betrokken partijen om tafel krijgen om uit te zoeken wie er nu werkelijk verantwoordelijk is. Vervolgens verwijzen we de burger door”, aldus Loois.
“De Ombudsman kan over dit onderwerp ook gesprekspartner zijn voor de Tweede Kamer en de staatssecretaris van Binnenlandse Zaken om dit hoger op de agenda te krijgen,” voegt ze nog toe.
Lees hier het bericht.
