Overtreden van een rechterlijk gebod is een dure grap, zeker als dat niet aan jou, maar jouw advocaat te wijten is. Een recent voorbeeld deed zich voor in de procedure tussen KSP Design & Furniture B.V. en Tinga Research & Development B.V.
Op 11 mei 2004 had Voorzieningenrechter Du Pon van de Haagse Rechtbank in een kort geding vonnis aan KSP bevolen een brief te sturen aan al haar afnemers met het verzoek tafels met een bepaalde hoekverbinding kosteloos terug te leveren. De hoekverbinding zou namelijk inbreuk kunnen maken op het Nederlands octrooi van Tinga. De Voorzieningenrechter had op het niet versturen van de brief een dwangsom gesteld van Euro 2.500,= per overtreding met een maximum van Euro 30.000,=. Daarbij had de Voorzieningenrechter ook nog bevolen dat de brief slechts de inhoud zoals in het vonnis vermeld mocht bevatten.
KSP’s advocaat denkt het beter te weten en stuurt vervolgens een brief aan KSP’s afnemers waarin de inhoud van de bevolen brief wordt samenvat. Hij voegt daar aan toe dat het kort geding vonnis slechts een voorlopig oordeel bevat, en dat het verzoek tot terugleveren niet per sé hoeft te worden opgevolgd.
Tinga start vervolgens een tweede kort geding waarin partijen dezelfde Voorzieningenrechter, Du Pon, treffen. In zijn vonnis van 16 juli 2004 beslist de Voorzieningenrechter dat KSP het maximale bedrag van Euro 30.000,= aan dwangsommen heeft verbeurd, aangezien de brief niet conform het eerdere vonnis is verzonden. Door de brief die KSP’s advocaat heeft verzonden wordt het rechterlijk bevel (al dan niet op voorhand) ontkracht. Ieder van die brieven beschouwt de Voorzieningenrechter als een afzonderlijke overtreding. Hij kon de overtreding van zijn gebod kennelijk niet zo waarderen…
