Een aantal weken geleden blogde ik over de oproep van YouTube tot het nemen van actie tegen de Auteursrechtlijn. Blijkbaar was de eerste oproep van YouTube niet voldoende, want in een nieuw bericht op haar blog, stelt YouTube CEO Susan Wojcicki opnieuw dat de voorgestelde Auteursrechtrichtlijn grote gevolgen voor haar heeft.
Wojcicki begint haar blog met een vrij emotioneel betoog. Ze wijst de lezers erop dat creativiteit een grote rol in haar leven speelde, en vanuit die ‘missie’ bij YouTube is gaan werken. Ze vermeldt daarbij dat artiesten als Ed Sheeran en Dua Lipa door YouTube grote bekendheid hebben verworven, voordat zij door platenlabels werden ontdekt, en dat oudere muziek dankzij YouTube zelfs een tweede jeugd beleefd zou hebben.
Ook vermeldt ze – net als in haar vorige blog – dat YouTube er alles aan doet om haar ‘creators’ op een eerlijke wijze te belonen voor de creatieve content die zij via het platform verspreiden. Volgens Wojcicki verkijkt de Europese wetgever zich nu op de auteursrechtelijke en vaak ingewikkelde praktijk. Want, volgens haar is het tussen auteursrechthebbenden vaak onduidelijk wie welke rechten heeft over welke content. En als makers het hier al niet over eens zijn, dan is het voor een platform als YouTube al helemaal onmogelijk, stelt ze.
Ze haalt hierbij het voorbeeld aan van de megahit ‘Despacito’ van Luis Fonsi en Daddy Yankee (welke inmiddels al meer dan 5,5 miljard(!) views heeft). Ook in deze videoclip is het onduidelijk wie precies welke rechten heeft op welk (sub)onderdeel hiervan, ondanks het feit dat YouTube licenties heeft afgesloten met verschillende rechthebbenden van deze content en het een professioneel tot stand gekomen clip is. In haar woorden zijn er zelfs in deze videoclip ‘onbekende’ makers van de content die via de clip openbaar wordt gemaakt. Indien artikel 13 van de Auteursrechtrichtlijn doorgang zal vinden, zou het – zelfs voor een clip als ‘Despacito’ – voor YouTube door de voornoemde onzekerheid te risicovol zijn om deze online te zetten.
Despacito is echter – ondanks haar zeer hoge aantal views – een heel klein onderdeel op het platform, aangezien er per minuut wereldwijd voor zo’n 400 uur aan content wordt geüpload. De doorgang van artikel 13, zou gezien het voorgaande dus een enorm financieel risico voor YouTube met zich meebrengen en YouTube daarmee zelfs praktisch onmogelijk kunnen maken. Wojcicki wijst erop dat YouTube al meerdere maatregelen heeft getroffen om auteursrechtschendingen tegen te gaan, zoals haar Content ID-programma, waarmee makers gemakkelijk hun rechten kunnen managen op het platform en hun inkomsten kunnen genereren.’
Het voorgenomen artikel 13 is volgens YouTube dus geen optie, dat blijkt maar weer. Wojcicki geeft daarom aan dat zij zeker openstaat voor discussie met de Europese wetgever, om zo tot een praktische en werkbare oplossing te komen. Als voorbeelden van werkbare oplossingen noemt zij eenvoudigere licentie-overeenkomsten, verbeteringen in de identificatie van rechten van makers en slimme rechtenmanagementsystemen.
Waar YouTube in haar vorige blog opriep tot actie vanuit haar ‘creators’, komt zij dus nu ook zelf in actie. Wat mij betreft is dit een goede ontwikkeling, aangezien YouTube als groot videoplatform wel degelijk een stem heeft in de discussie en daarbij een goed tegenwicht kan bieden aan de lobby vanuit bijvoorbeeld de platenlabels en filmproducenten. Hopelijk gaat dit zijn vruchten afwerpen, en is YouTube niet te laat..
