In de Realchemie Nederland en Diageo Brands arresten heeft het Hof van Justitie aangegeven dat artikel 14 van richtlijn 2004/48/EG, in Nederland geïmplementeerd in artikel 1019h Rv, ertoe dient een grondslag te vormen voor volledige vergoeding van het nadeel dat de houder van het intellectuele eigendomsrecht heeft ondervonden door het moeten starten van een inbreukprocedure. Het niveau van bescherming van de houder van het intellectuele eigendomsrecht wordt hierdoor verhoogd, doordat de houder niet meer hoeft af te zien van een procedure wegens de proceskosten. In zijn arrest van 28 juli 2016 (United Video Properties/Telente) heeft het Hof van Justitie deze uitleg echter enigszins aangepast ten koste van de houder van intellectuele eigendomsrechten.
Het Hof van Justitie heeft in de United Video Properties zaak bepaald dat artikel 14 van de richtlijn zich er niet tegen verzet dat de rechter rekening houdt met de specifieke kenmerken van de bij hem aanhangige zaak. Gebruik van een systeem van forfaitaire tarieven mag in beginsel, zolang de tarieven ervoor zorgen dat de kosten die de verliezende partij moet dragen redelijk zijn.
Het artikel verzet zich echter wel tegen het geval waarin de verliezende partij, wegens de forfaitaire tarieven, niet op zijn minst een significant en passend deel van de redelijke kosten van de in gelijk gestelde partij moet dragen. De rechter mag dus de proceskostenvergoeding aanpassen om ervoor te zorgen dat deze redelijk is, maar tegelijkertijd moet hij ervoor waken dat een significant en passend deel van de proceskosten van de in gelijk gestelde partij worden vergoed. In het Belgische geschil, waar een vergoeding van € 11.000,- voor de kosten was toegewezen en de daadwerkelijke kosten € 225.862,55 bedroegen, zal mogelijk niet voldaan zijn aan het bepaalde in artikel 14 van de richtlijn, indien de kosten redelijkerwijs gemaakt zijn.
Met dank aan Dewi Harkink
