Whitney Harper uit Texas had zeker 39 liedjes verspreid via de programma’s Kazaa en iMesh zonder de daarvoor benodigde toestemming van rechthebbenden. Vijf platenmaatschappijen claimden schadevergoeding van 750 dollar per liedje. Het minimumbedrag. De rechter matigde dat bedrag echter tot 200 dollar per liedje. De rechter ging mee in het betoog van de indertijd zestien jarige Harper die aangaf te jong en onwetend zijn om te beseffen dat ze onrechtmatig handelde. De tiener zei niet te weten dat ze de door haar gedownloade liedjes zelf ook weer beschikbaar stelde aan het publiek. Ze dacht dat het gebruik van P2P-software viel te vergelijken met luisteren naar de radio. De software zou haar bovendien niet hebben gewaarschuwd dat voor bepaalde gebruikshandelingen ook nog toestemming van derden was vereist. Of partijen bereid zijn de strijdbijl definitief te begraven is nog niet bekend.
Gepubliceerd op 14 augustus 2008 categorieën Auteursrecht, Juridisch algemeen
Bron: http://beckermanlegal.com/Documents/maverick_harper_080808.pdf
Deze blog is automatisch geïmporteerd uit een oudere versie van deze website. Daarom is de lay-out mogelijk niet perfect.
