Compromis
Julia Reda, een Duitse parlementariër van de Europese piratenpartij, meldt op haar website dat de tekst van de Auteursrechtrichtlijn (“Richtlijn”) definitief is, na een compromis tussen Frankrijk en Duitsland vorige week. Het compromis zou inhouden dat het omstreden artikel 13 van de Richtlijn gehandhaafd wordt, maar dat een uitzondering wordt gemaakt voor ‘kleine diensten’.
Om als kleine dienst gekwalificeerd te worden, dien je – aldus de tekst van het compromis – te voldoen aan het volgende:
- Minder dan drie jaar beschikbaar zijn;
- Jaarlijks minder dan 10 miljoen euro omzetten; en
- Per maand minder dan 5 miljoen unieke bezoekers hebben.
Omstreden artikel
Voor onze niet zo trouwe lezers: in artikel 13 van de Richtlijn ligt een ‘uploadfilter’ besloten. De tekst van het voorgestelde artikel is als volgt:
Information society service providers that store and provide to the public access to large amounts of works or other subject-matter uploaded by their users shall, in cooperation with rightholders, take measures to ensure the functioning of agreements concluded with rightholders for the use of their works or other subject-matter or to prevent the availability on their services of works or other subject-matter identified by rightholders through the cooperation with the service providers. […]
In andere woorden: bepaalde service providers (zoals YouTube, dat eerder fel protesteerde) dienen vooraf te checken of geüpload materiaal auteursrechtelijk door de beugel kan. Volgens vele experts – waaronder Arno Lodder – leidt dit ‘overblocking’, hetgeen een te grote beperking op de informatievrijheid impliceert.
Interessante wending
Frappant is dat YouTube eerder vooral opkwam voor de rechten van ‘kleine uploaders’, en haar dan ook opriep in actie te komen. YouTube voorzag immers dat het content van deze uploaders preventief moest blokkeren, aangezien zij – door gebrek aan financiële middelen – niet zelf een uploadfilter konden implementeren. YouTube zou daarom alleen content van ‘grote uploaders’ toe kunnen staan, omdat het anders een te groot risico liep om zelf aansprakelijk te worden.
Dit lijkt nu dus te ‘backfiren’ op YouTube; de tekst van het compromis zou dus wel opgaan voor de kleinere uploaders op haar platform, maar niet voor YouTube zelf. Het betoog dat YouTube later hield, waarin zij aangaf dat het artikel van de Richtlijn ook voor haarzelf desastreus zou zijn, wordt dan ook van tafel te worden geveegd door het compromis.
Of het een kwestie van slechte PR is van YouTube of koppigheid vanuit de EU, laat ik over aan de lezer. Persoonlijk vind ik het artikel uit het compromis minder slecht (in tegenstellig tot Reda) dan het oorspronkelijke artikel, maar er zitten nog altijd (heel) veel haken en ogen aan..
