Het online private gerecht genaamd e-court is van plan om rechters vanuit het gehele land onder ede te horen. Volgens stichting e-court hebben de betreffende rechters, van kantongerecht tot en met aan de Hoge Raad, een aandeel in de hetze die is ontstaan in de media in januari jl. waarna het arbitrageplatform vervolgens een maand later kwam stil te liggen. E-court is van mening dat de storm van kritiek van juristen en rechters een vooropgezet plan is om het digitale gerecht buiten spel te zetten.
Sinds 2009 behoorde e-court tot de mogelijkheden om incassozaken middels digitale arbitrage te beslechten. Naast het feit dat de gehele procedure digitaal verliep, werden de beslissingen tevens genomen door zelflerende algoritmes, ook wel toepasselijk ‘robotrechters’ genoemd. De zaak werd pas door een menselijke arbiter beoordeeld op het moment dat een particulier verweer voerde. Deze manier van procederen was met name populair onder zorgverzekeraars omdat het een goedkoper en een sneller alternatief is dan de reguliere rechtsgang. Zodoende namen zorgverzekeraars in hun polisvoorwaarden op dat juridisch geschillen met verzekerden, voorgelegd zouden worden bij e-court.
Deze alternatieve manier van geschillenbeslechting via e-court was echter niet verplicht. Verzekerden hadden de mogelijkheid om binnen één maand na ontvangst van een deurwaardersexploot, alsnog voor de kantonrechter te kiezen. Voor de verzekerden was dit echter veelal niet duidelijk. Verzekerden met een betalingsachterstand zouden uit de brief van e-court niet kunnen opmaken dat zij geenszins verbonden waren aan e-court. In de media ontstond op deze werkwijze van e-court veel kritiek. Aansluitend kwam ook het LOSR (Landelijke Organisatie Sociale Raadslieden) met een kritisch rapport waarin werd geconcludeerd dat e-court niet onafhankelijk, onzorgvuldig en ondoorzichtig zou zijn.
Het Landelijk Overleg Vakgroep Civiel en Kanton (LOVCK) besloot daaropvolgend dat bij een volgende e-court procedure, prejudiciële vragen gesteld moeten worden aan de Hoge Raad. Tot die tijd hebben de rechtbanken derhalve gekozen om een door e-court gegeven vonnis niet meer te bekrachtigen waardoor het arbitrageplatform nu stil ligt. De bekrachtiging van een arbitragevonnis door de rechter is nodig omdat zonder deze executoriale titel, het vonnis niet ten uitvoer kan worden gelegd. De toets voor de verlening van een exequatur was altijd summier: getoetst werd of aan de minimumvereisten van arbitrage werd voldaan. De prejudiciële vragen zullen voornamelijk zien op de reikwijdte van deze toets.
E-court zelf heeft al aangegeven geen vertrouwen te hebben in de behandeling van prejudiciële vragen door de Hoge Raad. ”De rechterlijke macht heeft er alles aan gedaan om e-court kapot te maken, om er vervolgens zelf met de ideeën vandoor te kunnen gaan”, aldus de oprichtster van e-court. De stichting stelt verder dat de aanval op e-court, door het Landelijk Overleg en rechters onderling, zorgvuldig is voorbereid. Door de rechters onder ede te horen, hoopt e-court hierover meer duidelijkheid te krijgen. E-court wil verder een vergoeding voor de reputatieschade die zij heeft opgelopen ten gevolge van de negatieve uitspraken, de ontoelaatbare vergelijkende reclame en de valse voorstelling die in de media door rechters is geschetst omtrent e-court.
