Het zijn spannende tijden voor platforms van user-generated content. Zo stemde Europa deze week voor een herziene Auteursrichtlijn met het veelbesproken artikel 13. Deze bepaling stelt platforms verantwoordelijk en aansprakelijk voor de content die gebruikers uploaden. Gevolg is dat platforms naar alle waarschijnlijk, een uploadfilter zullen gaan gebruiken; een maatregel waarop platforms, en overigens ook veel andere belanghebbenden, niet zitten te wachten. De herziene Auteursrichtlijn is momenteel echter nog ver weg dus rijst de vraag hoe het nu zit met de aansprakelijkheid van platforms?
Vooralsnog lijken platforms, als Youtube en Google, gevrijwaard van aansprakelijkheid indien zij gebruik maken van een ‘notice and takedown’-procedure: zodra een persoon een (gegronde) klacht indient, wordt de inbreukmakende of onrechtmatige content door een platform verwijderd. In Duitsland doet zich nu echter een langslepende procedure voor waarin Youtube geen gehoor had gegeven aan een verzoek tot verwijdering van de onrechtmatige content. De content, bestaande uit clips van een Duitse zangeres, bleef online beschikbaar waarop de producer een rechtszaak startte tegen het platform, met als eis schadevergoeding.
Inmiddels heeft het hoogste Duitse Gerechtshof zich gebogen over deze zaak en besloten prejudiciële vragen te stellen aan het Europese Hof. Vrij vertaald (uit het Duits) komen die vragen op het volgende neer:
1. Begaat de exploitant van een online videoplatform, waarop gebruikers zonder toestemming van de juiste eigenaren auteursrechtelijk beschermde inhoud plaatsen, een ‘mededeling aan het publiek’ in de zin van art. 3 van de InfoSoc-richtlijn wanneer:
· het platform inkomsten haalt uit advertenties, de uploads een geautomatiseerd proces zijn, zonder enige controle of controles door het platform voordat de inhoud online gaat;
· het platform (volgens de servicevoorwaarden) een wereldwijde, niet-exclusieve en gratis licentie voor de geüploade video’s ontvangt zolang de video online staat;
· het platform gebruikers eraan herinnert dat het uploaden van inhoud welke inbreuk maakt op de auteursrechten van derden verboden is;
· het platform de eigenaars van rechten tools biedt om inbreukmakende inhoud te verwijderen;
· het platform video’s sorteert in categorieën en op rangorde, en verdere video’s suggereert aan geregistreerde gebruikers volgens eerder bekeken video’s;
· op voorwaarde dat het platform geen daadwerkelijke kennis heeft van illegale activiteiten of informatie of bij het verkrijgen van dergelijke kennis of bewustzijn, snel handelt om de toegang tot de informatie te verwijderen of de toegang tot de informatie onmogelijk te maken.
2. Beschikt het platform over ‘kennis van feiten of omstandigheden waaruit het onwettige karakter van de activiteiten of informatie duidelijk blijkt’ , als in artikel 14 lid 1 sub a Rel, en ziet deze zinsnede op concrete inbreuken (in casu de specifieke inbreukmakende URL)?
3. Is het conform artikel 8 lid 3 InfoSoc-richtlijn wanneer een houder van rechten alleen een verbod kan vorderen bij een tussenpersoon wanneer een tweede inbreuk heeft plaatsgevonden, nadat de tussenpersoon al op de hoogte was gebracht (en gereageerd heeft op) een eerste overtreding?
4. En, als op deze vragen ontkennend wordt geantwoord, of de exploitant van het platform aansprakelijk is voor de schade als ‘inbreukmaker’ als in artikel 11 en 13 van de Handhavingsrichtlijn?
De bal ligt dus nu bij het Europese Hof. Voornamelijk interessant is of het Hof zal anticiperen op de komende herziene Auteursrichtlijn en of er mogelijk een nieuwe uitbreiding komt van het begrip ‘mededeling aan het publiek’. Wordt vervolgd….
