Waar ik in mijn vorige blog nog speculeerde over de toekomst van de Auteursrechtrichtlijn na een compromis van Frankrijk en Duitsland, ligt er inmiddels een heuse finale tekst(.pdf). En een aantal landen, waaronder Nederland, zijn daar op zijn zachtst gezegd niet blij mee. Op haar website heeft de rijksoverheid dan ook een officiële verklaring gepubliceerd namens haarzelf en de overheden van Luxemburg, Polen, Italië en Finland.
In de verklaring wordt vooropgesteld dat het uitgangspunt van de auteursrechtrichtlijn was dat de Europese (digitale) interne markt zou worden ontwikkeld en verbeterd, vooral op het gebied van innovatie, creativiteit, investeringen en de productie van nieuwe content. Digitale vernieuwingen zouden met zich hebben meegebracht dat content tegenwoordig op een volledig andere manier wordt gemaakt, verspreid en wordt aangeboden aan internetgebruikers.
Omdat de finale tekst volgens de overheden tekortschiet in het voornoemde, is dit volgens hen een stap terug voor de interne digitale markt. Het statement meldt niet precies waar het pijnpunt zit, maar het duidt er alleszins op dat het gaat om artikel 13, dat in de finale tekst is aangevuld met een nieuwe bepaling in de considerans. Zoals in mijn vorige blog omschreven, valt een dienst niet onder artikel 13, indien deze aan de volgende (cumulatieve) voorwaarden voldoet, welke staan opgesomd in de considerans onder 38b:
· deze is minder dan drie jaar beschikbaar;
· heeft jaarlijks minder dan 10 miljoen euro omzet; en
· heeft per maand minder dan 5 miljoen unieke bezoekers.
In mijn vorige schreef ik al dat deze criteria de eerdere tekst hoogstens minder slecht maken. Maar de criteria blijven me onduidelijk; vooral het eerste vind ik opmerkelijk, want wat zegt het feit dat je een dienst langer beschikbaar stelt over de mogelijkheden tot monitoren van content en de vraag of je dienst ‘klein’ is of niet? Wie het weet, mag het zeggen. Maar goed, het enige wat we nu nog kunnen doen is hopen dat het statement een verandering met zich gaat meebrengen..
