De rechtbank Amsterdam heeft op 10 januari vonnis gewezen in een geschil tussen Reckitt Benckiser en Unilever. De zaak betrof het volgende.
Reckitt verkocht al een tijdje Calgonit vaatwastabletten met 50% extra tabletten in de verpakking, voor dezelfde prijs als voorheen. Op de verpakking staat de claim “+50% gratis”. Concurrent Unilever, de producent van Sun, gebruikt dezelfde claim, maar de verpakking bevat niet 50% meer tabletten. De verpakking bevat zelfs minder tabletten dan voorheen, maar de prijs is met 1/3 verlaagd.
De rechtbank acht dit niet misleidend aangezien “+50% gratis” niet per definitie hoeft te betekenen dat er 50% aan de oude voorraad is toegevoegd. De consument kan de aanbieding ook zo begrijpen als Unilever het heeft weergegeven, namelijk dat van de totale hoeveelheid tabletten, 1/3 deel gratis is. Immers, “+50% gratis ” kan ook betekenen dat “van de totale hoeveelheid tabletten (39 of 24) er 13 (of 8) gratis zijn, wat 50% is van de resterende hoeveelheid, te weten van 26 (16) tabletten”. Het teken “+” wordt in dat geval opgevat in de eveneens voor dat teken gebruikelijke betekenis van “voordeel”.
Het rekensommetje is simpeler dan de overweging van de rechtbank bij eerste lezing doet vermoeden. Het resultaat is simpelweg dat bij beide producenten de prijs per tablet 2/3 is van de oude prijs.
Waarom zegt Unilever niet gewoon “-33%”? Daar is natuurlijk een commerciële reden voor en ik zal hier, voorzover ik dat al zou kunnen, niet uitwijden over de achterliggende kunst van het voorspellen van consumentengedrag.
Maar ik vraag me af of hier niet toch sprake kan zijn van misleiding. De korting per tablet is dan wel dezelfde, maar waarom dat het criterium is wordt niet onderbouwd. Niet alleen de prijs is immers een reden voor de consument om voor het ene danwel het andere merk te kiezen. Evengoed kan de hoeveelheid meespelen in beslissing van de consument. Wellicht dat van belang was dat het hier een product betrof dat lang houdbaar is en bijna elke dag gebruikt wordt.
Lees hier het hele bericht.
Lees hier het vonnis bij deLex.
