De voorzieningenrechter te Arnhem heeft een lezenswaardige en uitvoerig onderbouwde uitspraak gedaan in een verzoek tot het mogen leggen van bewijsbeslag, voor zover het elektronische informatie betreft die is opgeslagen bij een internetprovider en een exploitant van servers.
Verzoeker tot het mogen leggen van het bewijsbeslag is De Roode Roos. De Roode Roos legt aan haar verzoek ten grondslag dat gedaagden, De Rooij c.s., inbreuk op haar auteursrecht maken door ca. 1.400 foto’s en beschrijvende teksten van orthomoleculaire voedingssupplementen uit haar webwinkel www.derooderoos.com te hebben gekopieerd naar de door De Rooij c.s. geëxploiteerde webwinkel www.novavitae.nl en www.maximaalvitaal.nl.
De Roode Roos vraagt verlof bewijsbeslag te mogen leggen onder (i) de internet service provider @Home, in het bijzonder op elektronische informatie waaruit de NAW-gegevens kunnen worden afgeleid van de klant van @Home die gebruikt maakt van een bepaald IP-adres, en (ii) onder de bij De Rooij c.s. in gebruik zijnde server(s) die zijn ondergebracht bij – vermoedelijk – een colocatie provider.
De voorzieningenrechter wijst de verzoeken onder (i) en (ii) af. De voorzieningenrechter duikt daartoe eerst in het wettelijk kader.
Als eerste gaat de rechter te rade bij de Handhavingsrichtlijn. Mede aan de hand van de ontstaansgeschiedenis en eerdere concept teksten van deze richtlijn, komt de voorzieningenrechter tot de conclusie dat behoedzaam moet worden omgegaan met het verlenen van verlof voor bewijsbeslag voor zover dat betrekking heeft op bewijsmateriaal dat beschikbaar is bij anderen dan de inbreukmaker.
Vervolgens overweegt de rechter dat bij het verlenen van verlof tot het leggen van bewijsbeslag, een afweging moet worden gemaakt tussen het eigendomsrecht, waartoe ook IE-rechten behoren, en het recht op effectieve rechterlijke bescherming enerzijds en het recht op eerbiediging van het privéleven en op bescherming van persoonsgegevens anderzijds. De rechter neemt daarbij in ogenschouw dat voor deze beslagprocedure kenmerkend is dat de belangen van de internet service provider en de colocatie provider moeten worden beoordeeld, zónder dat zij daarover zijn gehoord.
Verder is volgens de voorzieningenrechter het arrest Lycos/Pessers van de Hoge Raad van belang (waarin het ging om de vraag onder welke omstandigheden een internet service provider verplicht is NAW-gegevens van een klant aan een derde ter beschikking te stellen). Het belang is daarin gelegen dat de Minister van Justitie onlangs aan de Tweede Kamer heeft laten weten dat volgens hem deze uitspraak goed past in het systeem van de later omgezette Handhavingsrichtlijn en ook goed te verenigen is met het onlangs door het Hof van Justitie gewezen arrest Promusicae/Telefónica.
In het licht van dit wettelijk kader, komt de voorzieningenrechter dan tot de volgende overweging:
“Uit het hiervoor geschetste systeem van wettelijke bepalingen (…) volgt dat ten opzichte van deze derden een bevel dient te worden gevraagd om de benodigde gegevens te verstrekken. Dat dient te geschieden in een procedure op tegenspraak, opdat deze derden in de gelegenheid zijn hun belangen, met name de eerbiediging van het privé-leven van hen en hun klanten, en de bescherming van persoonsgegeven, aan de orde te stellen en te verdedigen. Zonder dat zij worden gehoord is niet goed te beoordelen in hoeverre toewijzing van het gevraagde zal leiden tot inbreuken op deze rechten. Verder is onvoldoende aannemelijk geworden dat bewijsmateriaal verloren zal gaan, als de uitspraak van een procedure op tegenspraak tegen deze derden moet worden afgewacht. De NAW-gegevens van het bedoelde IP-adres kunnen in een later stadium desnoods in kort geding worden gevorderd. De kans is groot dat het bewijsmateriaal kan worden ontleend aan een back up (…) .“
Ten slotte overweegt de voorzieningenrechter nog dat de bestanden waaruit de webwinkel van De Rooij c.s. is opgebouwd, geen in beslag te nemen ‘zaken’ vormen (een wettelijk vereiste) – mede omdat De Roode Roos heeft in haar beslagrekesten zelf heeft aangegeven dat elektronische bestanden geen zaken zijn.
Al met al dus een zeer interessante en lezenswaardige uitspraak. De voorzieningenrechter gaat uitgebreid in op het wettelijk kader, en is er duidelijk goed voor gaan zitten. Eén punt van aandacht: ik vraag mij eerlijk gezegd af of de belangen van de ISP en de colocatie provider sowieso niet voldoende zijn gewaarborgd. Want volgens mij kan De Roode Roos na het leggen van zo’n beslag, nog niet zomaar in dat ‘bewijs’ gaan zitten snuffelen, en heeft zij daarvoor eerst toestemming nodig. In dat geval kan, in het kader van de verkrijging van dergelijke toestemming, alsnog worden besloten om de ISP en de colocatieprovider te horen. Wellicht iets voor een annotator!
Lees hier de volledige uitspraak.
