Na een “Sinterklaasactie” van het radio- en televisieprogramma Tros Radar kreeg Dexia bank een groot aantal verzoeken om inlichtingen over de verwerking van persoonsgegevens van afnemers van effecten lease overeenkomsten. De Wet Bescherming Persoonsgegevens verplicht degenen die persoonsgegevens verwerken desgevraagd daarover informatie te verstrekken. In een aantal gevallen heeft Dexia dat desalniettemin geweigerd vanwege de administratieve last voor haar organisatie. In zijn beschikking van 12 januari 2005 heeft de Rechtbank Utrecht het verzoek afgewezen Dexia daartoe alsnog te bevelen, waarover ik eerder berichtte op deze weblog.
Maar hoe zit het nu met andere (eerdere) verzoeken aan Dexia om inlichtingen te verstrekken over de verwerking van persoonsgegevens? In zijn beschikking van 14 februari 2005 besliste de Rechtbank Almelo dat Dexia aan meerdere verzoekers een overzicht moet verstrekken van de verwerking van hun persoonsgegevens , waaronder de beleggingsprofielen, melding aan het Bureau Krediet Registratie en bandopnames van telefoongesprekken.
De Rechtbank Almelo vindt niet dat de verzoekers in deze procedure op oneigenlijke wijze proberen hun processuele positie te versterken. Het gaat hier niet om een “collectief verzoek” (waarmee de Rechtbank kennelijk doelt op de Sinterklaasactie). Ook had het indienen van het verzoek niet slechts tot doel Dexia te schaden. Moraal van het verhaal is dat Dexia nog niet van de behandeling van alle inzageverzoeken af is, ook al geeft dat een aanzienlijk administratieve overlast. “Indien Dexia in verband met de grote hoeveelheid klanten niet aan deze verplichting kan voldoen dient dit voor haar rekening te komen. Dexia had hier bij het aangaan van de overeenkomsten rekening mee dienen te houden en haar bedrijfsvoering daar tijdig op in dienen te stellen” oordeelde de Rechtbank streng.
Op dezelfde dag heeft de Rechtbank op verzoek van een andere verzoeker een vrijwel gelijkluidende beschikking gegeven waarin Dexia wordt bevolen inzage te geven in de verwerking.
