Het gerecht van eerste aanleg heeft op 8 december 2005 uitspraak gedaan in een zaak over een oppositie tegen een aanvraag voor inschrijving van een gemeenschapsmerk voor een beeldmerk dat het woordelement CRISTAL CASTELLBLANCH bevat.
Op 1 april 1996 heeft Castellblanch een aanvraag voor inschrijving van een gemeenschapsmerk ingediend bij het Bureau voor harmonisatie binnen de interne markt (merken, tekeningen en modellen) (BHIM). Het betrof de aanvraag van CRISTAL CASTELLBLANCH voor de klasse: “wijn en mousserende wijn”. Na inschrijving van het merk voert Champagne Louis Roederer SA (verder: Roederer) oppositie vanwege eerdere nationale inschrijvingen en een internationale inschrijving voor bepaalde landen van het merk CRISTAL voor een soortgelijke klasse.
Op 26 oktober 1999 heeft de oppositieafdeling van BHIM de oppositie toegewezen waarbij zij zich uitsluitend op het oudere Franse merk van Roederer baseerde. De afdeling stelde dat er voldoende bewijs was van normaal gebruik van het oudere merk en dat voor het relevante publiek, te weten het Franse, verwarringsgevaar aanwezig was gezien het soort waren, de overeenstemming van de conflicterende tekens en het grote onderscheidend vermogen van het merk op de Franse markt. In december 1999 ging Castellblanch tegen deze toewijzing in beroep, zij nuanceerde hierbij de klasse voor haar merk tot “Spaanse mousserende wijnen”. In november 2003 werd dit beroep verworpen. Over Castellblanches beroep tegen deze verwerping handelt deze uitspraak.
Dat het oudere merk samen met andere elementen gebruikt wordt doet niet af aan het onderscheidend vermogen van dat oudere merk. Het oudere merk is in de vijf jaar voor de publicatie van Castellblanche normaal gebruikt in het gebied waarvoor de bescherming geldt. Bovendien is het niet van belang of het oudere merk is gebruikt in een, in onderdelen, afwijkende vorm nu die afwijkende vorm het onderscheidend vermogen niet aantast. Het oudere merk is namelijk wel gebruikt samen met de benaming “Louis Roederer” en een symbool bestaande uit de letters “L”en “R” maar of merken gezamenlijk of onafhankelijk worden gebruikt, al dan niet met de naam of initialen van het wijnhuis of de geografische aanduiding als “Champagne” erbij nu dit handelspraktijk is in de wijnsector en tegemoetkomt aan de bijzondere interesse daarin van de consument.
Castellblanche slaagt ook niet in haar betoog dat geen verwarringsgevaar bestaat. Nu bewijs van gebruik van het oudere merk is gegeven voor alle voor het oudere merk geclaimde waren en dus niet alleen champagne, moet “Spaanse mousserende cava wijnen” worden vergeleken met “wijn van Franse oorsprong, met name champagne, mousserende wijn; alcoholhoudende dranken (uitgezonderd bieren)”. Bij de beoordeling geldt dat het meerdere het mindere omvat. Voor de waren geldt dat zij van dezelfde aard zijn nu zij worden gedronken in dezelfde omstandigheden en op soortgelijke plaatsen verhandeld worden. Het is niet van belang dat Cava alleen in Spanje mag worden gemaakt want van verwarringsgevaar kan ook sprake zijn als het publiek van mening is dat de producten verschillende plaatsen van herkomst hebben. Een onderneming kan tenslotte zowel “Cava” produceren als “Champagne”.
De tekens stemmen zowel visueel, fonetisch als begripsmatig overeen. Visuele gelijkenis bestaat nu in het aangevraagde merk CRISTAL een centrale plaats inneemt en het oudere merk er volledig in op is genomen, stemmen de tekens in zekere mate overeen. Doordat bij het aangevraagde merk CRISTAL voorop staat en het een kort en opvallend begrip is en het volledige oudere merk er in opgenomen is, bestaat fonetische overeenstemming. Begripsmatig is overeenstemming nu CRISTAL de suggestie van helder opwekt en niet een beschrijvend begrip is. Er zijn dus belangrijke gelijkenissen tussen de merken.
Het sterke onderscheidend vermogen van het oudere merk heeft de oppositieafdeling vooral gestoeld op het GALLUP-onderzoek. Het gerecht van eerste aanleg oordeelt echter dat dit niet een juiste wijze van beoordelen is nu bij dat onderzoek alleen de gespecialiseerde beroepsgroep is ondervraagd. Die groep omvat maar een deel van het betrokken publiek. Of het oudere merk algemene bekendheid heeft wordt nu niet vastgesteld maar dat is ook niet van belang nu de betrokken waren dezelfde dan wel zeer soortgelijk zijn wen de desbetreffende tekens overeenstemmen. Het onderscheidend vermogen is slechts een van de elementen die een rol spelen bij beoordeling van verwarringsgevaar. Nu CRISTAL geen beschrijvend begrip is maar een begrip dat een bepaalde suggestie wekt, heeft het merk CRISTAL gemiddeld onderscheidend vermogen. Castellblanch slaagt er niet in te bewijzen dat er andere merken die het woord CRISTAL bevatten op de markt gebruikt worden en dat dus het gebruik van het woord CRISTAL het verwarringsgevaar van de waren op de markt vermindert.
Het beroep van Castellblanch wordt verworpen.
Lees hier de hele uistpraak
