Vorige week heeft het Canadese Hooggerechtshof uitspraak gedaan in de langslepende Tariff 22-zaak. De zaak gaat over de aansprakelijkheid van internet service providers (ISPs). Eerder had het Canadese Hof bepaald dat ISPs auteurechtinbreuk maken indien zij beschermde informatie tijdelijk in een cache opslaan. In Europa hebben wij specifieke wet- en regelgeving, die ISPs voor aansprakelijkheid vrijwaren in die gevallen. Dergelijke regelgeving bestaat niet in Canada. Het Hooggerechtshof oordeelt nu dat ISPs niettemin niet aansprakelijk zijn als zij informatie van derden tijdelijk in een cache opslaan.
Interessant zijn ook de overwegingen die het Hooggerechtshof wijdt aan de privacy van de abonnees van de ISPs. Hoogleraar Michael Geist schrijft hier in een column het volgende over:
“Justice LeBel argued that the Court should adopt an interpretation of the reach of the Copyright Act that “respects end users’ privacy interests” and it “should eschew an interpretation that would encourage the monitoring or collection of personal data gleaned from Internet-related activity within the home.”
In fact, Justice LeBel was particularly concerned with approaches that examine the Internet retrieval practices of end users, suggesting that this encourages the monitoring of an individual’s surfing and downloading habits. He concluded by noting that the “privacy interests of individuals will be directly implicated where owners of copyrighted works or their collective societies attempt to retrieve data from Internet Service providers about an end user’s downloading of copyrighted works. We should therefore be chary of adopting a test that may encourage such monitoring.””
Lees hier het hele artikel.
