Een ieder die al jaren stiekem meelift op de draadloze verbinding van de buurman, kan opgelucht ademhalen. Het aftappen van een anders internetverbinding is geen strafbaar feit. Dat heeft althans de meervoudige strafkamer van de rechtbank Amsterdam gisteren geoordeeld.
Een van de verdachten in de zaak, had korte tijd als loodgieter gewerkt in een studentenflat. Bij zijn werkzaamheden had hij opgemerkt dat er een zeer snelle internetverbinding in de flat was aangelegd. Vervolgens bood hij anderen de gelegenheid hiervan te profiteren, door vijf computers te plaatsen boven de plafondplaten en deze aan te sluiten op de internetverbinding. De zaak kwam aan het licht toen de eigenaar van de studentenflat een zoemend geluid hoorde en een van de plafondplaten losschroefde.
De juridische vraag was of er nu sprake is van diefstal van de internetverbinding. Als diefstal wordt beschouwd het wegnemen van een anders goed met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen (artikel 310 Sr). Maar wat neem je eigenlijk weg bij het aftappen van een internetverbinding? In de dagvaarding werd de verdachte verweten het wegnemen van dataverkeer, capaciteit van bandbreedte en snelheid van de internetverbinding.
De rechtbank gaat hier niet in mee. Volgens de meervoudige strafkamer kunnen deze elementen niet gezien worden als “goed” in de zin van artikel 310 Sr. Hierin speelt volgens het vonnis mee dat door het ongeoorloofd gebruik maken van bandbreedte de rechthebbende niet noodzakelijkerwijs de feitelijke macht hierover verliest.
Dit is bijvoorbeeld anders bij stroom. Gestolen stroom kan niet nog eens gebruikt worden, zo is de gedachte. De Hoge Raad oordeelde dan ook in 1921 al dat stroom een goed is, en diefstal van stroom strafbaar. “Diefstal” van een internetverbinding is dat echter niet.
Overigens kan het aftappen van een anders internetverbinding onder omstandigheden wel computervredebreuk opleveren (artikel 138a Sr), bijvoorbeeld wanneer de beveiliging wordt doorbroken.
Lees hier het vonnis.
