De rechtbank te Amsterdam heeft de vorderingen tot vergoeding van materiële en immateriële schadevergoeding van de twee mensen die niet hadden deelgenomen aan de Postcodeloterij afgewezen.
De Rechtbank overweegt daartoe onder meer dat eisers zich op eenvoudige wijze aan het spektakel hadden kunnen onttrekken.
“In het maatschappelijk verkeer doen zich nu eenmaal soms gebeurtenissen voor die voor sommige personen -voor de één meer dan voor de ander- als onplezierig, ongewenst en zelfs schadelijk kunnen worden aangemerkt, maar dergelijke gebeurtenissen zijn inherent aan deelname aan het maatschappelijk leven en brengen niet -zonder meer- met zich dat de veroorzaker van een dergelijke gebeurtenis, in dit geval Postcodeloterij, aansprakelijk is voor de door [eisers] gestelde nadelige gevolgen. Voorts geldt dat gesteld noch is gebleken dat er sprake zou zijn geweest van dusdanige overlast voor [eisers] bij het uitreiken van de prijs dan wel de dagen ná of vóór die uitreiking dat sprake zou zijn geweest van onrechtmatige hinder.”
Ook het betoog van eisers dat de Postcodeloterij op onrechtmatige wijze gebruik heeft gemaakt van “fear appeal” wordt door de rechtbank verworpen. “Fear appeal” betekent immers in dit geval dat je uit angst dat je buren wel winnen zelf ook maar een lot koopt. Juist in het geval van [eisers] staat vast dat ze géén lot hebben gekocht, zodat zij dus klaarblijkelijk voorafgaand aan het vallen van de prijs op hun postcode wél bestand waren tegen deze angst. Pas achteraf, nadat is gebleken dat de prijs op hun postcode is gevallen, hebben [eisers] last van gevoelens van spijt. Dat deze gevoelens bij [eisers] teweeg zijn gebracht door de loterij maakt niet dat Postcodeloterij daarvoor aansprakelijk is.” (…)
“Voor zover al sprake zou zijn van een inbreuk op de privacy van [eisers] doordat bij hen een gevoel van spijt is opgewekt vormt een dergelijke inbreuk geen dusdanige ernstige aantasting van hun privacy dat dit onrechtmatig is. Niet iedere inbreuk op de persoonlijke levenssfeer is immers onrechtmatig.”
Ook het gebruik van postcodes als lotnummers, wordt door de rexchtbank gezien als een onrechtmatige inbreuk op de persoonlijke levenssfeer van eisers.
“Niet valt in te zien hoe een postcode onderdeel uitmaakt van de persoonlijke levenssfeer van [eisers] Postcodes vormen een geografische begrenzing van een straat of wijk teneinde de postafhandeling te bespoedigen. Hoewel dit systeem met zich brengt dat Postcodeloterij groepsgewijze winnaars kan aanwijzen, en indirect dus ook mensen die met lege handen achterblijven, vormt dit systeem -op zichzelf- geen onrechtmatige aantasting van de persoonlijke levenssfeer van [eisers]”
Ook de overlast, of anderszins handelen, in de vorm van commentaar van de winnaars, mailings van derden, het bestedingspatroon van de deelnemers aan de loterij en/of het gedrag van dorpsgenoten, kan bezwaarlijk aan Postcodeloterij worden toegerekend, aldus de rechtbank.
Lees hier het vonnis.
