In een procedure tussen Batavus en een voormalige afnemer van de fietsen, heeft de rechter te Leeuwarden geoordeeld dat de afnemer de website van Batavus niet mag “framen”. In het geval van framen wordt de website van A in een frame op de site van B geplaatst, waardoor internetgebruikers het idee kunnen hebben met de website van B van doen te hebben. Aangezien een frame technisch hetzelfde is als een hyperlink, bestond er onenigheid over of door framen auteursrechtinbreuk wordt gepleegd. De rechter heeft die vraag nu bevestigend beantwoord, alhoewel hij het zich er wel makkelijk vanaf maakt.
“In vergelijking tot de “papieren-wereld” komt het er op neer dat [V.] een brochure van Batavus aan het publiek verstrekt, waarbij de naam van de fabrikant (Batavus) is vervangen door een etiket met de handelsnaam van [V.], aldus Batavus. De rechter is met Batavus van oordeel dat deze handelwijze onrechtmatig is en tevens in strijd is met het auteursrecht van Batavus. Op deze manier wordt immers de indruk gewekt dat de informatie van de website van Batavus eigen materiaal van [V.] betreft.”, aldus de rechter. Hij behandelt niet de (lastige) vraag of er ook sprake is van een auteursrechtelijk relevante openbaarmaking. Aangezien er geen sprake is van doorgifte van de website, kan je bij dat oordelen vraagtekens plaatsen.
In Amerika kwam de rechter in de Dido-zaak tot een vergelijkbaar oordeel. Lees hier mijn column daarover.
