Lees net dat de erven van Spirit geld van Led Zeppelin willen. Het is een boeiend onderwerp, de scheidslijn tussen inspireren en kopieren, waar ik ook een qua tijd uit de hand gelopen minuutje met SOLV aan gewijd heb.
Algemeen bekend is dat het intro van Stairway to Heaven zeer zwaar leunt op Taurus van Spirit. Spirit heeft indertijd ook in het voorprogramma van Led Zeppelin gestaan. Wat jammer aan de zaak is, is dat Jimmy Page ontkent het nummer te kennen. Mogelijk is hij het vergeten, maar hij zal het ongetwijfeld gehoord hebben en is toen aan Stairway to Heaven begonnen. Zo werkte Led Zeppelin. Veel mooie nummers, maar zoals in de blues gebruikelijk veelal voortbouwend op en lenend van anderen. Led Zeppelin heeft een reputatie als “content-dieven”, zeker op het eerste album. Erkennen deden ze amper, maar kan dat dit in die tijd niet gebruikelijk was. Op hun eerste album noemen ze nog net Willie Dixon bij een van hun nummers, maar op Led Zeppelin II staat de Lemon Song.
Die opent met:
I should have quit you, long time ago. [X2]
I wouldn’t be here, my children, down on this killin’ floor.
Zoek de verschillen met het nummer Killin’ floor:
I shoulda quit you, long time ago
I shoulda quit you, baby, long time ago.
Lord I wouldn’t be here tonight, down on the killin floor.
Het is overigens niet alleen de tekst, de muziek is identiek. Wordt Howlin’ Wolf tenminste als inspiratiebron (hoewel dit veel eerder als klakkeloos kopiëren kwalificeert) genoemd? Geenszins. Boeiend is wel dat op de CD-schijf als auteurs van het nummer de zanger, drummer en basgitarist worden genoemd en de gitarist, Page, die nu dus de zaak heeft rond zijn intro van Stairway to Heaven, alleen op het boekje bij de CD (dan zijn er dus 4 in plaats van drie auteurs, maar geen Howlin’ Wolf).
Het kan ook anders. Sting heeft een thema van Prokofiev geleend voor zijn nummer Russians. Op de albumhoes erkent hij dit en laat zelfs de muzieknoten van dit thema zien.
De zaak die nu dient is qua plagiaat helder, of de erven ook wat krijgen betwijfel ik. Hoewel dit op verschillende manieren een ernstiger inbreuk is dan de gehonoreerde en door mij vaak aangehaalde hele bittere symphonie van The Verve. En het is juridisch gezien jammer dat Page niet gewoon ruiterlijk erkent gebouwd te hebben op Spirit.
